Hoł, hoł, hoł! – nadchodzi…ale kto/co?

Święta, idą  Święta!
Nazwa ciągle pozostaje jeszcze  tradycyjna, czyli mamy Święta Bożego Narodzenia.
Teoretycznie wiadomo co świętujemy – Boże Narodzenie. Są jednak dwie postacie związane z tymi świętami, które mają swoje nowe wersje. Pierwszym jest znany chyba na całym świecie pulchny osobnik, który stał się twarzą tych świąt i  jedyne co pozostaje, to pogratulować Coca Coli nadzwyczaj udanej kampanii z lat 30 ubiegłego wieku!
Tak, to oni, a konkretnie Haddon Sundblom wymyślił wielkiego czerwonego krasnala, ze swoim „Hoł, hoł hoł!”, który z powszechnej świadomości wyparł poczciwego, świętego biskupa Mikołaja.

 

Zmienia się powoli ale skutecznie symbolika świąt, które miały być w założeniu chrześcijańskie. Niedługo, będą w grudniu po prostu święta zimowe.
Są już takie miejsca w Europie, gdzie nie można wspominać o tym święcie i nie tylko tym, gdy mają one chrześcijańskie tradycje.

 

Hm. To trochę tak, jakby nagle z rocznicy Rewolucji Październikowej, zrobić święto jesienne, a jako symbol, przypisać  mu kasztanowego ludka. Kto wie, może jakiś kreatywny, młody od marketingu, na to wpadnie.
Zawsze to kolejny pretekst do podkręcenia ludzi by kupowali, kupowali, kupowali i biznes się kręcił.

 

No i cicho! Nie trzeba przypominać co się świętuje.
Po co ludzi od zakupów odciągać, jakimiś refleksjami nad sobą, życiem, wartościami.

 

W sumie to, po co się czepiam brodatego starszego pana, jeden i drugi daje prezenty!

Osiemdziesięcioletniemu, wyrośniętemu krasnalowi produkują je skrzaty na dalekiej północy.
Ten stary, żyjący 1600 lat temu gość z Miry miał pomagać potrzebującym i na jego cześć, ludzie w dniu jego imienin dają sobie prezenty.
Ta stara wersja jakoś do mnie bardziej przemawia.

 

 

 

Tak czy siak,  6 grudnia mamy Mikołaja i prezenty.
Czy ta podmiana postaci i wartości jakie ze sobą niesie każdy z Mikołajów nie jest warta chociażby zawahania przed półką z czekoladowymi jegomościami i wyborem między nimi?

 

Drugą postacią, która zmieniła się w bardzo dziwny sposób jest znany w Austrii, Niemczech, Szwajcarii Christkind.

 

To trochę jak z tym ślimakiem, który został rybą i marchewką uznana za owoc zgodnie decyzjami urzędników.
Austriackim dzieciom pod choinkę prezenty przynosi Christkind, czyli Dziecko Chrystus. Do niedawna był przedstawiany jako mały chłopczyk, nie noworodek ale jednak maluch. Przechodził on swoją przemianę stając się blondynem z burzą kręconych włosów, dodano mu skrzydła a w drugiej połowie XIX wieku tu i tam zaczęła się pojawiać jako Dziecko Chrystus dorodna blondyna ze skrzydłami.
Tak, nie pomyliłam płci – Christkind jako kobieta.

Tegoroczny(a) wiedeński(a) Christkind jest sympatyczną dziewczyną a zobaczyć możecie ją klikając tu.

Ja jednak mam bardzo ambiwalentne uczucia co do zamiany dziecka Chrystusa w anielską dziewczynę. Stworzenie alternatywnej postaci i historii Mikołaja jakoś potrafię zaakceptować – biznes.
Drugą zmianę potrafię jedynie porównać z polską nocą świętojańską noszącą nazwę po Janie Chrzcicielu a będącą od strony obchodów – ogniska, wianki, praktykowaniem starego przedchrześcijańskiego święta Kupały.
Praktycznie nie widzimy w tym, przynajmniej większość, nic nienormalnego.

Czy aby nie mamy zaburzeń postrzegania?
W ilu sprawach nas ono jeszcze dopada?

 

Beata