11 pytań i 12 odpowiedzi

Jest taka zabawa  wśród blogerów o nazwie Liebster Blog Award. Coś jak łańcuszek pytań przesyłanych kolejnym  osobom. Nie biorę w niej udziału, nie lubię łańcuszków 🙂
W tamtym roku zrobiłam wyjątek dla Oli, która po prostu zadała 5 pytań bez łańcuszkowego ciągu dalszego.
W tym roku z Calabrii dotarło do mnie 11 pytań a w tym połowa o blogowanie.

Ostatnio trochę myślę o moim pisaniu w ogóle i tym na blogu. Trochę czasu jestem już w sieci z Viennese breakfast i kilka myśli mi po głowie się plącze.
10 pytań to:

1) Co lubisz w ludziach….?
Szczerość, autentyczność i ten rodzaj lekko zwariowanego spontanu, który pojawia się w najmniej oczekiwanych momentach a dotyczy spraw, zachowań, działań jakby oderwanych od chwili obecnej 🙂
Ktoś powie, że to nie spontan ale rodzaj głupoty, szaleństwa – może i tak.
Odrobina jej dodaje blasku codzienności. Każdy ma tu swoją tolerancję i granice tego szaleństwa życiowego ale ważne, by jednak dać mu szanse na zaistnienie w poukładanym zazwyczaj życiu

2) Najgorsza wada człowieka wg Ciebie to…?
Hipokryzja – taka świadoma, na zimno podana i mściwość.

3) Jaką książkę poleciłabyś na jesienne wieczory?
Nie potrafię  wymienić jednej książki, którą bym poleciła za to  na pewno podczas czytania jesienią miło jest mieć ciepłe puchate skarpety na nogach, kubek gorącej dobrej herbatki i zapalone świece dające nie tylko światłem ale i zapachem ten cudny ciepły nastrój długiego jesiennego wieczoru.

4) Twoje ulubione śniadanie to… ?
Obecnie brak. Owsianka jest na liście zakazu, grzanka z serem też więc jestem na etapie szukania bezglutenowego czegoś na śniadanie co zastąpi mi tamte dwa ulubione przez lata. Dzisiaj śniadanie to często  zmiksowane owoce z odrobiną mleka roślinnego lub wody. W blenderze ląduje to co akurat jest w koszyku z owocami plus zmielony ostropest i len. Do tego ogromny kubek mocnej kawy 🙂

5) Mam słabość do…
Oj, do wielu rzeczy 🙂
Lepiej mnie nie zabierać do księgarni gdy  jest mało czasu, bo wyciągnąć mnie z niej jest naprawdę trudno.
Mam słabość do – chociaż to raczej bzik kompletny – do przypraw. Kocham przyprawy i zioła! Mogę je wąchać, smakować, podziwiać ich kolory  równie długo jak przeglądać półki w księgarni, czyli czas nie ma wtedy znaczenia.

6) Dlaczego zdecydowałaś się na blogowanie?
Na początku miał to być rodzaj  zapisu moich początków nad Dunajem i  przekazanie informacji w wersji foto plus słowa moim  znajomym – co też tu widziałam i jak to odbieram.
Pomalutku ewoluowało to w chęć pokazania Wiednia i Austrii troszkę inaczej niż zwykle są pokazane w przewodnikach. Tak powstał pomysł „subiektywnego przewodnika”. Doszedł do tego język, który poznaję a właściwie austriacka wersja niemieckiego i austriackie dialekty, które powoli zaczynają stawać się moim hobby- pasją- bzikiem.
Chyba poczułam misję – ha ha ha!
Chciałabym przybliżyć Austrię, austriackość Polakom, którzy tu przyjeżdżają na wakacje, na narty, na zakupy ale i tym mieszkającym już nad Dunajem a często żyjącym  jakby obok rytmu tego kraju.

7) Czy blogowanie coś zmieniło w Twoim życiu ?
Blog wymaga poświęcenia mu czasu, zajmuje go całkiem sporo. Uczy pisać, tak otwarcie dla czytelnika już nie tylko do szuflady. Zmusił do nabrania większego dystansu do siebie i  otoczenia. Jest takie niefajne zjawisko jak hejt i prędzej lub później dotyka każdego blogera. Zmusza do wyhodowania na sobie skóry hipopotama, której byle – i tu ciśnie mi się pod palce słowo brzydkie ale oddające dobrze jak oceniam hejterów – gówniarz nie przebije. Blogowanie ma też tę miłą stronę, bo poznajesz ludzi rozsianych po  świecie z którymi nagle w necie krzyżują się twoje drogi, pasje.

8) Czego nie lubisz w blogowaniu?
Już wspomnianego hejtu.

9) Jakie cechy powinien mieć wg Ciebie blog?
Od strony graficznej być przyjazny dla oka i przejrzysty. Jeżeli chodzi o przekaz to nie będę tu oceniać blogów. Są wśród nich  pamiętniki,  mocno osobiste i odsłaniające prywatność, intymne, są poradniki. Niech każdy robi – pisze co mu w duszy gra. Blog to jego kawałek sieci.

10) Jak udaje Ci się pogodzić blogowanie z innymi sprawami?
Kwestia priorytetów. Staram się pisać regularnie ale nic na siłę. Jeżeli nie mam nic do powiedzenia lub wiem, że musiałabym pisać… hm… nieszczerze, byle jak, to wolę nic nie dać na bloga. Jakość ma bezwzględne pierwszeństwo nad ilością – takie ma być Viennese breakfast.

11) Blog na który chętnie zaglądasz ?